Kokkels
19 oktober | Kokkels zijn hier in de noordkop niet erg bekend maar ze benne kostelijk. Wat kokkels in de pan met een tomaatje, ui en wat knoflook en dan even kort bakken, of koken en dan kokkelvlees op spiesjes prikken, marineren en bakken met een chilisausje you could look here. Wat is het eigenlijk mooi eten wat ook in deze tijd past met al die mooie kookprogamma’s.
Het is voor ons nu één van de makkelijkste tijden om kokkels te zoeken, want de eidereend heeft ze ook gevonden. Duizenden eidereenden komen massaal op de kokkels af en als je zo´n beetje weet waar de meeste eidereenden zitten, kan je met laag water als de eiders op dieper water zit net zo veel kokkeltjes rapen als je wil. Wat is de natuur toch mooi, eerst waren er geluiden dat de eidereenden afnamen (nou weten wij het niet van het hele wad uit ons hoofd) maar hier tussen Wieringen, Den Helder en Texel barst het er van.
Als wij kokkels moeten opsporen hebben wij de waddetector nodig, een stokje met een spijker die we door de wadbodem heen trekken. Als er kokkels leggen hoor je ze tikken tegen de spijker. Om het vast te leggen waar ze zijn staken we vroeger bamboestokjes in de grond om ze te markeren en later gebruikten we de GPS.
De eidereend heeft dat allemaal niet nodig, we hebben er nog nooit één gezien met een GPS aan z’n kont.