Skip to content

Jan Rotgans

Wie ben ik?

Ik ben Jan Rotgans en opgegroeid in Westerland en was enigskind. Mijn vader was visserman en moeder assisteerde hem in alles, van vis sorteren tot nettenboeten.

Tot en met de 5e klas lagere school was ik (denk ik) een normaal opgroeiend kind. In de 6e klas werd mijn vader ziek (nierziekte) en ik zat vol van het vissersvak. Ik ging hem helpen.


Een of twee dagen per week werd ik van school gehouden om met mijn vader naar zee te gaan. Als hij dan een niersteen-aanval kreeg en helemaal wegviel, kon ik het schip naar de kant toe varen.

Het lijkt misschien een dramatisch verhaal, maar ik was apetrots. Het was mijn leven.
 
 

 

 
 
Na de lagere school ben ik een jaar naar de Mavo gegaan en toen nog een jaar visserijschool. Ook op deze scholen was ik vaak afwezig om mijn vader te assisteren op zee.

 

 

 

 

Op mijn 15e jaar wilde ik een groter schip met meer mogelijkheden. Mijn vader kocht toen de “Johanna I”, een palingkotter van 17 meter lang en een 100 pk-DAF-motor.

 

 

 

 

We gingen weer gezamenlijk naar zee, maar de gezondheid van ‘de ouwe’ ging hard achteruit. Hij zei: “Ik hew m’n tijd had, nou jij maar.” Ik werd op mijn 16e schipper op de “Johanna I”, mijn vader ging nog wel ‘s mee, maar liet het zware werk aan mij over. Op mijn 18e stond ik er alleen voor.

 

Ik heb een mooie vistijd gehad. Paling, tong en spiering gevist.

Gelukkig heb ik nog effe de goede tijd meegemaakt.

Ook niet-mooie dingen kwamen voor: slechte vangsten, schip in brand, zowat een keer omgedonderd (gekapseisd).

Ik trouwde op m’n 21e en kreeg drie kinderen: Petra, Cees en Joop. Tot aan mijn 30e heb ik de kost verdiend als visserman.

Mijn werktijden waren niet van 8.00 – 16.00 uur, maar van 4.00 – 20.00 uur. Daarna stapte ik over op varen met groepen sportvissers en toeristen.

In 1991 heb ik een nieuw schip laten maken, de “Johanna II”. Vanaf die tijd vaar ik met groepen en bied ik hun een dagje Waddenzee aan. Eerst met sportvisserij, maar dat groeide uit tot wat ik nu kan bieden.

Mijn leven is behoorlijk veranderd. Ik dacht vroeger dat ik tot mijn 65e palingvisser mocht blijven, maar dat is niet gelukt.

Naast het varen met groepen geef ik de laatste jaren ook eenvoudige en uitgebreide Wadexcursies. Dat vind ik erg leuk en het is een verrijking van mijn leven.

Mijn hobby’s zijn muziek maken (accordeon, contrabas, zingen), palingvissen en lekker koken, in dit rijtje wil ik de excursies ook plaatsen.

Ik hoop dat ik het nog jaren mag doen.

Jan Rotgans